
مراسم شبهای احیا به مدت پنج شب
یکی از الطاف و موهبتهای ویژۀ خداوند در ماه رمضان شب قدر است. چنانکه پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) فرمودهاند: «خداوند از روزها، جمعه و از ماهها، ماه رمضان و از شبها، شب قدر را برای خود اختیار کرده است»
شب قدر اوج معنویت و عبادت ماه مبارک رمضان است. شبی که قرآن؛ کلام خداوند در آن نازل شده است و مقدرات زندگی بشر تا شب قدر آینده در آن تعیین میشود. امام صادق (علیهالسّلام) در اینباره میفرمایند: «ابتدای سال، شب قدر است، در آن شب آنچه از این سال تا سال آینده انجام خواهد گرفت، نوشته میشود»شب قدر شب تجلی میعاد انسان با خداوند و ار خود جدا شدن و غرق در دریای رحمت و محبت و مهربانی خدا شدن است.
در روایات اهل بیت (علیهالسّلام) آمده است: فرشتگان در شب قدر فرود آمده و در زمین پخش میشوند، بر مجالس مؤمنین گذسته بر آنان سلام کرده و برای دعای آنان آمین میگویند، تا آنگاه که سپیده دم طلوع کند و در این شب دعای کسی رد نمیشود، مگر دعای عاق والدین، قطع کننده رحم، کسی که شراب بنوشد و کسی که دشمنی مومنی در دلش باشد.
از جمله ویژگیهای این شب اختصاص داشتن آن به امام زمان (عجّلاللهفرجهالشریف) است. در تفسیر قمی در ذیل آیه ذیل «تنزل الملائکة والروح فیها» چنین آمده است: ملائکة و روح القدس بر امام زمان (عجّلاللهفرجهالشریف) فرود میآیند و هر آنچه از وقایعی که ثبت کردهاند، به ایشان تقدیم میکنند.
ویژگیهای مهم این شب احیاء و نیایش به درگاه الهی است. امام موسی بن جعفر (علیهالسّلام) در اینباره میفرمایند: «من اغتسل لیلة القدر واحیاها الی طلوع الفجر خرج من ذنوبه» کسی که در شب قدر غسل کند و تا طلوع صبح بیدار بماند و مشغول عبادت و نیایش الهی باشد از گناهانش پاک میشود. در این شب با عظمت که کتاب مقدس قرآن برای هدایت انسانها نازل شده و فرشتگان آسمانی برای سلام و درود، فوج، فوج بر زمین فرود میآیند، سزاوار نیست که انسان مؤمن و روزهدار در غفلت به سر برده و خود را از همنشینی با آنها محروم سازد.